Gazete 24 Saat

  1. Anasayfa
  2. »
  3. Ekonomi
  4. »
  5. 6 Şubat: Büyük acıdan sonra bir mucize! Hiçbir devlet bunu yapamazdı! Biz yaptık! Onlar dün acıyı hissetmedi. Bugün muvaffakiyete da sevinmez.

6 Şubat: Büyük acıdan sonra bir mucize! Hiçbir devlet bunu yapamazdı! Biz yaptık! Onlar dün acıyı hissetmedi. Bugün muvaffakiyete da sevinmez.

adminn adminn -
27 0

Yüz binlerce insanın hayatına dokunan, Türkiye’nin bir coğrafyasını yine ayağa kaldıran, hiçbir ülkenin başaramayacağı, tarihin en büyük “insan merkezli” operasyonunun, çalışmasının birinci göstergelerine şahit oluyoruz. Yalnızca iki yıl üzere kısa bir müddette gerçekleşen bir “mucize”nin kahramanlarının Türkiye’ye söyleyecek kelamlarını dinleme vakti.

Hatırlayalım;

6 Şubat 2023

. 04.17’de 7,7 ve birebir gün 13.24’te 7,6’lık zelzeleler

11 vilayet, 124 ilçe, 7 bin köy

ve mahallede çok büyük yıkıma yol açtı.

53 bin 213 insanımızı kaybettik.

Yıkım çok büyüktü,

acı çok büyüktü, bütün Türkiye ağır bir

matemle

sarsıldı. Yaşanan

şok

sadece sarsıntı bölgelerinde değildi, dalga dalga bütün ülkeye yayıldı.
Depremlere alışkın olan Anadolu,

tarihin tahminen de en büyük yıkımı

nı yaşadı. Bilinen sarsıntılardan değildi. Merkezi Kahramanmaraş’tı ama

tek bir yerde olmadı. Tek bir kentte de olmadı. Tek bir merkez yoktu.

SANKİ NÜKLEER BOMBA ATILMIŞTI! BU TÜRLÜ FELAKET YAŞAYAN BİRÇOK DEVLET ÇÖKERDİ!

Bir bölgeyi, bir haritayı, bir coğrafyayı

adeta yok etmişti. Yıkım o kadar büyüktü ki, kentler, ilçeler, köyler,

modern binalar, tarihi yapılar,

altyapının tamamı bitti. Yıkılan kentlerden beşerler Türkiye’nin birçok bölgesine göç etti,

neredeyse bölge insansızlaştı!

Depremden bir iki gün sonra gördüğüm

Hatay’da

, bir kent

enkaz yığınına

dönmüş,

adeta bir nükleer bomba

ile yok edilmişti.
Tanık olduğumuz

Adıyaman

öyleydi.

Kahramanmaraş

öyleydi. Gece sokaklarda yürürken

kaldırımlarda daha yeni çıkarılmış cenazeler

sıralıydı.

Ölüm

o kadar sıradan hale gelmişti ki, insan kendini yaşama dair her şeyden kopmuş hissediyordu.
Evet, bir

doğal felaketti

. Evet,

Marmara Sarsıntısı

gibi, birçok defa şahit olduğumuz sarsıntılardan biriydi. Ancak

yıkım ve yayıldığı alan

o kadar büyüktü ki,

böyle felaketi yaşayan birçok devlet ayakta kalamazdı.

Bunun üstesinden gelemezdi. Yalnızca insan kaybı, yalnızca ekonomik kayıp değil

toplumsal psikoloji

çökerdi.

O çökünce devlet çökerdi, millet çökerdi.

TÜRKİYE AĞLIYOR ONLAR SEVİNİYORDU.ÖLÜMLERDEN SİYASİ ÇIKAR BEKLİYORDU.

İçeride ve dışarıda,

Türkiye’nin acılarına umut bağlayanlarda büyük sevinç

vardı. Kimi

“Hükümet çökecek, Erdoğan gidecek

” diyordu. Kimi “

Devlet çökecek Türkiye parçalanacak

” hayallerini tazeliyordu. Her ne olursa olsun, bu kadar büyük yıkımla “

her şey değişecek

” beklentisini yükseltiyorlardı.
Birçok etraf,

vefatları, yıkımları, acıları umursamıyor, buradan siyasi güç hesapları

yapıyordu.

Utanmazca

, ölümlerden medet umuyor,

“Bir şeyler değişsin de gerekirse bütün Anadolu yok olsun”

havaları estiriyordu.
Bazıları zelzele bölgesine gidip,

hâlâ altında kurtarılmayı bekleyen insanların olduğu enkazların üstünde fotoğraflar çektiriyor,

servis ediyordu.

Şımarıkça

siyasi beklentilerini

arsızca

ortaya koyuyor sonra da kaçarcasına çekip gidiyordu. Türkiye

hem büyük bir acıyla hem vahim bir kötülükle tıpkı anda

yüzleşiyordu.

İnsan nedir, devlet nedir, millet nedir, siyaset nedir, siyasi ahlak nedir

umurlarında bile değildi.

KÖTÜLERİN BEKLENTİLERİ BOŞA ÇIKTI.

Ama “Deprem oldu siyasi sarsıntı de olacak” beklentileri boşa çıktı.

“Deprem oldu iktisat batacak Erdoğan gidecek”

beklentileri boşa çıktı.

“Hükümet bunun altından kalkamaz”

beklentileri boşa çıktı.

“Bu kadar geniş yıkımdan sonra bu kadar büyük ölçekli yine inşa ve kentler kurulması mümkün değil”

diyenler yalancı çıktı. Acılar ve yıkımlar üzerinden “

toplumsal patlamalar

” bekleyenlerin umutları boşa çıktı.

İYİLER “KESİNTİSİZ SEFERBERLİK” BAŞLATTI.

Cumhurbaşkanı Erdoğan

, sarsıntı bölgelerini bir gün bile kimsesiz bırakmadı. İnanılmaz bir

kalbi bağ ile

acıyı birlikte yaşadı,

umudu

hep ayakta tuttu. Her fırsatta bölgeye gitti.

Bakanlarını, siyasi takımlarını, bir “olağanüstü hal” ile kesintisiz seferberlikle

bölgeye yönlendirdi.

Şehirler tekrar kurulacak,

ilçeler tekrar ayağa kalkacak, köyler tekrar inşa edilecek, göçenler geri dönecek,

Anadolu’nun kalbi tekrar atmaya başlayacaktı.

Kayıpları telafinin ötesinde bütün bölge eskisinden daha da canlı ve hareketli hale getirilecekti.

“YIKIMI YAŞAMA DÖNDÜRMEK” İÇİN SABIRLA ÇALIŞANLARIN GÜNÜ.

Çevre ve Şehircilik Bakanı

Murat Kurum

’un verdiği bilgilere nazaran;

11 kentte, 174 başka alanda bin 900 şantiyede, 182 bin mimar, mühendis ve işçi

aralıksız çalışıyordu. Toplam

453 bin konut tamamlanacaktı.

Bunların 201 bin 580’i tamamlandı ve teslim edildi bile.

Yarın

işte bu teslimler için büyük bir tertip var.

İki yılda

sağlanan bu muvaffakiyet için haklı sevinç var.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın odunsuz seferberliğinin, sessiz ve kesintisiz çalışmaların

sonuçları yalnızca acıyı azaltmakla hudutlu değil.

“Yıkımı yaşama döndürmek”

için büyük bir fedakârlık var.
Bence

Murat Kurum ve ekibi

, bu süreçte inanılmaz bir

sabır ve kararlılıkla

çalıştı. Türkiye olağan gündemine devam ederken, kimileri gece gündüz çalışmaya devam etti. Siyasi polemiklere girmeden, yalnızca işe odaklanarak,

dünya tarihinin en büyük altyapı/yerleşim yeri inşasını

sürdürdü.

‘SİYASİ YIKICILAR’IN BU BAŞARIYI GÖLGELEMESİNE MÜSAADE VERMEYİN.

Aslında hiçbir devletin yapmayacağı, istese de yapamayacağı, üstesinden gelemeyeceği, organize edemeyeceği bir devasa sonuç var ortada. İçerideki siyasi yıkıcıların hayat ideolojilerinde, devlet ideolojilerinde, siyasi kimliklerinde bile olmayan bir sonuç var.

Bu büyük muvaffakiyet için bile perdeleme yaptılar. Bu özveri, bu fedakârlık, bu insan eksenli uğraş görünmesin, bilinmesin, takdir edilmesin, milletimizin kalbine girmesin istediler.

Ama Hatay tekrar yükseliyordu. Adıyaman yine yükseliyordu. Kahramanmaraş yine yükseliyordu. Siyasi angajmanları için bu başarıyı sulandırmaya, küçümsemeye, Türkiye’ye inancı baltalamaya çalışanlar başarısız oluyordu. Onları duymayın, yok sayın, onların milletin acısıyla ve sevinciyle bir bağı yok, hiç olmadı, olmayacak da…

BİR ABD’YE BAKIN BİR TÜRKİYE’YE! KİM DAHA BÜYÜK!

Dünyanın en güçlü devleti geçinen ABD, yani Trump’ın “Yeniden Büyük Amerika”sı, Florida’da meskenleri yananlara lakin 750 dolar verebildi. “Gerisi onların ve sigorta şirketinin işi” dedi. Hiçbir devlet teminatı vermedi.

“Zenginlerin meskeni yandı, ondandır” diyebilirsiniz. Lakin adamlar günlerce bir yangını bile söndüremedi. Bir bina çöktü enkazı haftalarca kaldırılamadı. Almanya’da sel felaketinde haftalarca hiçbir şey yapılamadı.

Türkiye’de yapılanın örneği yok. Bu türlü bir tertip, devlet himayesi ve muhafazası hiçbir yerde yok. Türkiye bunu her yerde yaptı. Dayanılmaz bir geleneği, deneyimi var. Dünyanın neresinde bir felaket olsa, nerede yardıma gereksinim olsa Türkiye “Beklenen” oldu.

BÜYÜK DEVLET NASIL OLUNUR! İNSAN MERKEZLİ DEVLET NEDİR?

Büyük devlet olmak yalnızca askeri muvaffakiyet değildir. Siyasi muvaffakiyet ile hudutlu değildir. Güç; refaha, itimada, inanca dönüştükçe büyük devlet olunur. Güç iç barışa, adalete dönüştükçe büyük devlet olunur. Güç, dışarıya yayıldığı kadar içeride de kendini özgüven olarak hissettirdikçe büyük devlet olunur.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, siyasi liderliğini yalnızca güç üzerine kurmadı. İnsan merkezli kurdu. Bu yüzden siyasi liderliği de, siyasi söylemi de uzun ömürlü oldu. Daha da olacak. Ve bu yeni Türkiye’nin temel ideolojisi oldu. Bütün güç alanlarına, hayat alanlarına yansıtıldı.

Onlarsa; İstanbul sarsıntısı için tek bir hazırlık yapmadılar, hiçbir tedbir almadılar. Sarsıntı için ayrılması gereken kaynaklar bir yerlerde buhar olup kayboldu.

Onlar büyük sarsıntının acısını da yaşamadılar. Şu anki yine inşasının sevincini de yaşayamazlar. Zira onlara, milletle kucaklaşmak, Türkiye ile sevinebilmek nasip edilmedi.

ONLARI ALKIŞLAMAYI BİLMELİYİZ!

Geleceğin Türkiye’sini bu irade kuracak, kurdu da. Anadolu’nun hamuruyla, insanıyla yoğrulanlar kuracak, kurdu da. Başımıza ne gelirse gelsin, sonrasında nasıl bir dayanışma içinde olacağımızdır temel olan.

Ve biz bunu başardık. Bütün kötülüklere karşın başardık.

Hepimize düşen, Türkiye’ye inancı güçlü tutmak. Kendimize milletimize, ortak geleceğimize inancı güçlü tutmak. Öyleyse yalnızca iki yılda, yılmadan, usanmadan, gizlenmeden bir büyük yıkımdan sonra bütün bölgeyi dönüştürenleri alkışlamalıyız.

Kötülüğün sesine sağır, yeterliliğin azmine ve sabrına güç katmalıyız.

İlgili Yazılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Web sitemizde size mümkün olan en iyi deneyimi sunmak için çerezleri kullanıyoruz. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Kabul Et