Fakat şunu biliyoruz; Ankara hem terör örgütlerinin büsbütün silinmesi hem de Suriye’de gelişen yeni jeopolitiğin ürettiği fırsatları değerlendirme konusuna abanıyor. Hiç kuşku yok ki, birebir Suriye denkleminin İsrail’de rahatsızlık
hatta kaygı yarattığının da farkında…
Hah!
***
Trump’ı, ‘NATO’nun ikinci büyük ordusunun IŞİD’in yine canlanmasını önlemede daha âlâ bir pozisyonda olduğuna’ ikna etmeyi umuyor.” (Cumhuriyet, 27/01.)
Bölgede ne ABD ne İsrail ne Türkiye yahut ne de oburu yalnızca Suriye fotoğrafına bakarak siyaset yapmıyor. Şam’ın düşmesi jeopolitik levhaları kaydırdı lakin ortaya yeni kırıklar çıktı. Bu yüzden Suriye’ye mücavir tüm alanların hesaba katılması gerekiyor. Üstelik onlar da büyük levhalara rabıtalı…
Dışişleri Bakanı
***
Alt tarafa geçince; İsrail-Filistin, Gazze-Batı Şeria belgesinin nasıl hal yoluna koyulması planlandığı daha çetrefilli fakat var. Birincisi pratikte yürüyen ateşkes süreci var. Kırılgan olsa da merhaleleri bariz. Asıl iş tamamına ermesi, barışa ulaşılması değil…
***
Açmazı bol bu hususlar daha çoğaltılabilir. Lakin, bölgesel ahenk, barış için önerilen tüm planlar sahiplerine yontuluyor. Haliyle Türkiye de
öyle yapıyor…
Bir yandan bölgenin tüm çarklarının dönüşünü takip ediyor lakin bir yandan da ABD/Trump’ın nasıl bir bölge görmek istediğini başında şekillendirmeye çalışıyor…
Süper Güç açısından bahis, yalnızca Suriye bağlamında ele alınamayacağından, ‘küçük parça’ sayıldığından, örneğin Türkiye’nin PKK’nın kellesini isteyen siyasetlerinin Amerika’nın ‘büyük planına’ uyumlu
hale getirilmesi isteniyor…
Kısa vadede Türkiye ile ABD’nin planları uyumlulaşabilir. Ancak orta vadede, mesela 4 yıl sonra, öbür bir global gündeme uyumlu hale getirmenin zorlukları şimdiden tartılmalı…
