Sevgili Peygamberimiz (s.a.), “Mümin, bir (aynı) delikten iki defa ısırılmaz” buyuruyor.
Ey müminler siz, birebir zehirli hayvan deliğinden kaç kara ısırıldınız, kaç kez sokulduğunuz halde ibret almayıp birebir deliğe parmağınızı tekrar soktunuz, düşman oyun oynadı, tuzak kurdu, aldattı, gaflete getirdi, yanlışlarınızı kullandı… ve bu yüzden çok ziyan gördünüz, hâlâ iki yakanız bir ortaya gelmiyor, lakin ibret de almıyorsunuz!
Peki niye hâlâ ibret almıyor, birebir oyuna geliyorsunuz.
Oyun çok da bu yazıda birini ön plana çıkaracağım: Tefrika.
Osmanlı vatanı (toprağı) “Selim Han devrinde (1574) 15.162.000, III. Murat devrinde (1595) 19.902.000 km2’yi aşmıştır. Osmanlı Devleti’nin en geniş hudutlarına ulaştığı 1699 yılında, devletin yüzölçümü, tesir alanları ile birlikte 24 milyon km2’yi buluyordu.” Artık yaklaşık yirmi beşte biri kadar bir vatanımız var ve bu vatan üzerinde tabir yerinde ise yetmiş iki buçuk millet yaşıyor. Ulus, vatandaş olarak bunların tamamı bir ve tek ise de “din, inanç” manasında “millet” dersek işte bu kadar çeşitliyiz.
Dost yani bu ülkede hayatı paylaşanlar ne yapıyorlar?
Bilerek bilmeyerek düşmanın eline fırsat vermek üzere farklılığı düşmanlığa, tahammülsüzlüğe, didişmeye, kaşımaya dönüştürüyorlar.
Düşman ne yapıyor?
Bu durumu hazır bulursa destekleyip parsayı topluyor.
Hazır bulamazsa ihdas ediyor, içten dıştan casuslarla oluşturuyor!
Durum çığırından çıkınca hazır kuvvetlerine müdahale ettiriyor, ülke milyarlarca lira, binlere can kaybediyor, ortalık durulunca (düşman alacağını alınca) sil baştan kaybettiklerimizi kazanmaya koyuluyoruz.
Peki, işte bu birebir delikten sokulmak kaç sefer oldu; sayısını bilmiyorum, siz sayın!
Ben, durum tespit ve tasviri ile yetinmekten hoşlanmam; elimden geldiği kadar deva ve tahlil hakkındaki niyetimi, görüşümü de söz etmek isterim.
Her bir kümenin önünde farazi olarak iki ihtimal/seçenek var:
Bu seçenek hem legal değildir hem de mümkün değildir; lakin düşmanın istediği buna teşebbüs etmek yahut bu maksadı gündemden düşürmemektir.
Peki, İslâmcılar bu tahlile ne derler?
İslâm ülkeleri ortasındaki alaka de “Bir delikten…” ihtarına muhtaçtır. Din ve vatan düşmanları evvel ümmeti böldüler, sonra birbirine düşürdüler ve hâlâ bunu yapıyorlar, bir kısım İslâm ülkeleri de dostu bırakıp düşman ile iş birliği yapıyorlar.
Ümit kesmek yok. Bir yerden başlayıp birlik için seferde olalım.
Sefer bizden olacak, Allah Teâlâ da yardımını esirgemeyecektir.
