‘Amerikan rüyasının’ en değerli ögelerinden birisi bu ülkenin kapılarının etnik, dini ve ulusal kökeni ne olursa olsun herkese açık olduğu fikriydi. Dünyanın en güçlü ülkesinin dünyanın her köşesinden insanların gelmek için can attığı bir ‘fırsatlar ülkesi’ olduğu kanısıydı bu. Çok çalışanın önünde hiçbir mahzur olmadığı, kurallara uyduğunuz sürece ayrımcılıkla karşılaşmayacağınız, din ve kültürünüzü istediğiniz üzere yaşayabileceğiniz bir toplum vadediyordu Amerika. Toplumun en üst düzeylerine ulaşabilen ve milyarlarca dolarlık şirketleri yöneten göçmen kökenli yöneticilerin başarısı da bu vaadin gerçekleştiğinin ispatı sayılıyordu. Lakin Trump’ın 2016 ve 2024 kampanyalarındaki göçmen aksisi telaffuzunun, bugün uygulanmaya başlanan hudut dışı operasyonlarıyla tepe yapması, Amerikan duşunun artık herkese açık olmadığı iletisini veriyor.
Trump idaresi işbaşına gelir gelmez geniş çaplı operasyonlarla ‘’illegal göçmenleri’’ hudut dışı etme vaadini yerine getirmek maksadıyla düğmeye bastı. Amerikan tarihinin en büyük hudut dışı etme operasyonuna imza atma kelamı veren Trump idaresi, Göçmenlik ve Gümrük Koruma Teşkilatı’nı (ICE) harekete geçirerek birçok eyalette baskınlar düzenliyor. Bu baskınlarda kabahat işlemiş yasa dışı göçmenlerin öncelendiği söylense de Beyaz Saray’ın günlük 1000 ila 1500 göçmeni hudut dışı etme baskısı yaptığı basına yansıdı. Bu sayılara ulaşılabilmek için yalnızca hata işleyen yahut çete mensubu olanların yetmeyeceği açık. Bu durumda Trump’ın vadettiği büyük sayılara ulaşmak için, farklı nedenlerle vize müddetini geçirmiş (sivil suç) yahut iltica başvurusu yapmış olsa da şimdi resmi bir statüsü olmayan insanların da amaç alınması gerekecek.
Trump idaresi hudut dışı etme konusunda ne kadar müsamahasız olduğunu göstermek için ICE’a ‘’sığınak şehirlerle’’ birlikte okullara ve kiliselere dahi girme yetkisi vermiş durumda. New York, Chicago ve Los Angeles üzere büyük Amerikan kentleri hata işlememiş göçmenlerin tutuklanmasına müsaade vermeyen kanunlar geçirdikleri için ‘’sığınak şehirler’’ olarak anılıyordu. Bu kentlerdeki lokal polis ve kolluk kuvvetleri, Trump’ın bu kentlere federal güçlerle donanmış ICE’ı göndermesine mani olamıyor ve hatalı göçmenlerin bulunması konusunda da iş birliği yapmak durumunda. Trump başkanlık kampanyası devrinde Demokratların yönettiği büyük kentlerin yasa dışı göçmenlere kucak açarak hem göçmenlik maddelerini ihlal ettiğini hem de halkın güvenliğini tehlikeye attıklarını argüman etmişti. ICE operasyonlarıyla seçim vaatlerini yerine getirdiğini göstermek isteyen Trump, bu kentlere yaptığı siyasi baskıyla da Demokratları cürüm işlemiş göçmenleri savunma konumuna itmeye çalışıyor.
Trump idaresi her ne kadar önceliklerinin yasa dışı göçle gayret olduğunu tez etse de şimdiye kadar alınan kararlar ve göçmenlere yönelik operasyonlar, kendisini Amerika’nın ‘asıl sahibi’ olarak gören beyazların, ülkenin giderek esmerleşmesine yansısı olarak okunabilir. Yasal iltica statüsüne müracaatının sonucunu bekleyenlerle ülkeye kaçak yollarla girenlerin yahut cürüm işlemiş olan kaçak göçmenlerin hepsinin tıpkı ‘’illegal’’ olarak tanımlanarak birebir kefeye koyulması Amerika’nın gerçeklerini yansıtmıyor aslında. Hasbelkader bu ülkeye gelip vize mühletini geçirerek bir hayat kuran, eşi ve çocukları Amerikan vatandaşı olan milyonlarca ‘belgesiz’ göçmen var. Bunların hepsinin hudut dışı edilmesi lojistik olarak neredeyse imkânsız. Lakin bugünlerde başlayan geniş çaplı hudut dışı etme operasyonları hem bu insanları korkutarak olağan hayatlarına devam etmelerini engelliyor hem de onların Amerikan toplumunun bir kesimi olmadığı iletisini veriyor.
Göçmenler ülkesi Amerika’nın tarihi, farklı göçmen kümelerine karşı oluşan siyasi dalgaların utanç verici pratikleriyle dolu elbette. Farklı devirlerde İrlandalı, Çinli, Alman, İtalyan, Yahudi, Japon, Meksikalı, Latino, Güney Asyalı, Doğu Avrupalı, Ortadoğulu ve Müslüman göçmenler farklı sebeplerle yabancı düşmanlığının amacı oldular. Bu manada bugünkü göçmen tersi dalganın da çok şaşırtan olmaması gerekiyor fakat bugünlerde bütün göçmen kümelerin maksat alındığını görüyoruz. Yıllarca ucuz işgücü sağlamalarından ekonomik yarar sağlanan ve birçoğunun bir ömür uzunluğu ‘‘belgeli’’ göçmen haline gelebilmek için çalışıp didindiği kitlelerin toplumun dışına itilmeye çalışılmasının Amerikan duşunun altını oyduğu kesin. Ekonomik ve toplumsal dinamizmle birlikte nüfuz artışını da destekleyen göçmenliğin sınırlanarak Amerika’nın beyazlara ilişkin olduğu bildirisinin öne çıkması, ülkeyi dünyanın farklı kültürlerine karşı da daha izole hale getirecektir.
Özgürlük Heykeli’nde yazılı Emma Lazarus’un şiirinden alıntılanan “Bana yorgunlarınızı, yoksullarınızı, özgürce nefes almak için yanıp tutuşan kitlelerinizi veriniz” sözlerinin giderek manasını yitirdiği bir Amerika var karşımızda. 17. Yüzyıl Püriten göçmenler Amerika’yı dünyaya örnek olacak ‘tepenin üstündeki şehir’ olarak tanımlamışlardı. J.F. Kennedy, Reagan ve Obama üzere birçok lider da Amerika’nın bütün dünyanın umudu olan ve demokrasi ve moral pahaların bayraktarlığını yapan istisnai karakterinden bahsetmeyi alışkanlık haline getirmişlerdi. Amerika’nın yerlilerini yerinden eden ve etnik paklığa tabi tutan göçmenlerin vakit içinde yeni gelen göçmenlere dışlayıcı davranması Amerikan tarihinin en temel ikili standartlarından biri olageldi.
Amerika, tüm çelişkilerine karşın kendisini herkese kucak açan bir göçmenler ülkesi olarak tanımlamaya devam ediyor. Lakin bu anlayışın giderek zayıfladığı ve Trump idaresinin hudut dışı operasyonlarının da bu sürecin bir sonucu olduğu açık. 11 Eylül’den beri hem terörle savaş ismi altında yaptığı stratejik yanılgılar hem de ekonomik krizler hasebiyle kendini inançsız hisseden Amerikan halkının yabancı düşmanlığı ve göçmen zıtlığına daha fazla prim verdiğini görüyoruz. Özgürlük Heykeli’nin göçmenleri kucaklayan sözlerine rağmen, Amerikan düşü Trump’ın sözüyle ‘‘b.k çukuru’’ ülkelerden gelenlere artık kapalıydı. Bunun süreksiz bir dalga olduğunu düşünenler olsa da Amerikan hayalinin sonlarını gösterdiğini ve bu hayalin belirli göçmen kitleleri için artık ulaşılamayacak bir yere gerçek evirildiğini söyleyebiliriz.
