Kaderin cilvesidir. Bundan yaklaşık on yıl evvel,
terör örgütü PKK, tahlil sürecini, Kobani/Ayn el Arab’da DEAŞ tehdidini münasebet göstererek
bitirmişti. Aslında olan şuydu: ABD o tarihte PKK ile çalışmaya başlayınca, örgüt Suriye’de devlet kurma hayalinin peşine düşmüştü. Geride kalan on yılda terör örgütü, Suriye’de alan kazandı ancak Türkiye’den çıkarıldı, Irak’ta taban kaybetti. Artık sıra Suriye’ye, öncelikle Ayn el Arab’a geliyor.
Bu konjonktürde, örgüt, Ankara-Şam normalleşmesinden çekiniyordu (Ankara-Washington görüşmelerini de korkuyla izliyor). Geçtiğimiz haziranda yeltendiği lokal seçimler bu sebepleydi. Geldiğimiz noktada Esad rejimi devrildi,
Ankara-Şam çizgisinde olağanlaşmanın ötesine geçildi.
Örgüt bu durumun hangi sonuçları doğuracağını görüyor.
Bu koşullar altında iki alanda hareketlilik yaşanıyor. Bir.
MHP lideri Devlet Bahçeli’nin
1 Ekim’de TBMM’de DEM sıralarına giderek tokalaşmasıyla başlayan gelişmeler.
İki. Suriye ile terör örgütü PKK/SDG ortasında karşılıklı açıklamalar.
Örgüt Kandil ve Suriye’de emsal bir strateji izliyor.
Ajandasını açığa vuruyor.
Ne yapmaya çalıştıklarını, ayrıntılarıyla anlatacağım. Evvel Suriye ile başlayalım…
SDG ÇERÇEVEYİ KABUL ETTİ AMA…
Suriye’de satranç oynanıyor. Şam idaresi ataklarında Ankara’nın deneyiminden faydalanıyor. Terör örgütü PKK/SDG’nin ardında ise Amerikan aklı var.
Dışişleri Bakanı Hakan Fidan
Suriye’de Ankara’nın ne istediğini şöyle çerçeveledi: “Suriyeli olmayan PKK’lı takımlar ülkeyi terk etsin. Suriyeliler dâhil YPG’nin bütün komuta kademesi ülkeden çıksın. Geriye kalanlar silah bıraksın. Ya kendi kendilerini feshederler ya da feshedilirler” (13 Aralık). Şunu da söyledi: “Suriye inşallah PKK/YPG ve DEAŞ’ı da topraklarından temizleyecektir” (22 Aralık).
Suriye lideri Şara
da “Tüm silahlı kümeler dağıtılacak” dedi. Kapsama PKK’yı da aldı. Bunu söyledikten sonra -PKK/SDG hariç- tüm kümeleri çağırdı, muahede yapıldı.
Terör örgütü, Suriye’de gelen dalgayı görüyor, konumunu buna nazaran kalibre ediyor.
Elebaşı Abdi, ülkedeki PKK varlığını kabul etti, “Uygun sistem bulunur bulunmaz geri dönecekler” dedi. “Türkiye’nin güvenlik dertlerini karşılamak maksadıyla
Ayn el Arab’da ABD nezaretinde silahsız bölge”
önerdi (17 Aralık). Silah bırakacağız demedi lakin
“SDG silahları, tecrübeleri ve güçleriyle (Suriye ordusuna) entegre edilecektir”
ifadesini kullandı. Bunların üzerine son açıklama Şara’dan geldi: “Bu kümesi (SDG) hükümetin silahlı kuvvetlerine katmak için müzakere yürütüyoruz”
(29 Aralık).
Tüm bunlardan ne anlıyoruz?
PKK/SDG, Suriye’de Ankara ve Şam’ın çizdiği çerçeveyi kabul etme noktasına geliyor.
Neden? Zira savaşarak kazanamayacağını görüyor. Bu yüzden “Operasyon yapılmasın” istiyor.
Son talihini masada denemek istiyor.
Peki, masada ne yapacak? Elebaşı Abdi, nasıl bir Suriye istediklerini satır ortasında söylüyor: “Suriye’nin
ademi merkeziyetçi
… bir devlet olması gerektiğine inanıyoruz.” Yani federal yapı istiyorlar. Ben ne Ankara’nın ne de Şam’ın buna müsaade vereceğini sanmıyorum.
SURİYE’DEN ÖNCE… SURİYE’DEN SONRA…
Şimdi gelelim İmralı ziyaretine.
MHP lideri Bahçeli
“Öcalan, örgütü lağvettiğini açıklasın” derken Şam’da Esad oturuyordu. Bu davet, DEM Parti’den de Türkiye partisi olmasını istiyordu. Yaptıkları birinci açıklamada DEM eş liderleri “Kilit nokta Kuzeydoğu Suriye’dir. Burada barış orada top tüfek olmaz” demişti. Yani gelişmelerin ucunu SDG’ye bağlamıştı. Daha sonra yeğen Ömer Öcalan İmralı’ya “aile ziyareti” gerçekleştirdi. Öcalan’ın, “Koşullar oluşursa süreci türel ve siyasi tabana çekerim” mesajını DEM Parti (muhtemelen Kandil ile yapılan istişareler neticesinde) üzerine alınmadı. İçinde “işgal”, “ilhak”, “çete” tabirlerinin geçtiği sert bir açıklama yayınladı (27 Ekim). Kandil’deki elebaşı Duran Kalkan, konumlarını şu cümleyle tabir etti: “Öyle anlaşılıyor ki bu davetler direnişi gevşetmek içinmiş.”
Elbette tüm bu gelişmeler, Suriye değişmeden evvel yaşandı. Esad gitti. Alanda yesyeni bir durum var. Terör örgütü PKK, sıkıştı. PKK elebaşı Murat Karayılan dedi ki… “…sanki DEM Parti Ada’ya giderse bir anda tahlil gelişecek. Güçlerimize dönük ataklar devam ediyor…” (17 Aralık). Yani diyor ki, operasyonlar dursun.
Bu açıklamadan 11 gün sonra DEM heyeti İmralı’ya gitti. Öcalan “Gereken olumlu adımı atmaya ve çağrıyı yapmaya (silah bırakma) hazırım” dedi. DEM Parti heyeti “Önceki süreçlerden çok daha umutluyuz” bildirisi verdi. Yeni yılda açıklama yapacaklarını tabir ettiler. Kandil’in geri dönüşünü bekliyor olmalılar.
YA SİLAH BIRAKACAK YA DA…
Kandil, sıkıştığı dar alanda,
bu süreci Türkiye’nin operasyonlarını durdurması için fırsata çevirmek isteyecektir.
Bu yüzden Kandil’den DEM’e gelen geri dönüşün -Suriye’dekine benzeri şekilde- “Önce operasyonlar dursun” yaklaşımında olması beklenir. Fakat bu mümkün değildir. Öcalan’dan beklenen örgüte “Kendini feshet” daveti yapması, Kandil’in de buna uymasıdır. Türkiye’nin oyalanacak, vakit kaybedecek lüksü yoktur.
Son analizde terör örgütünün ortadan kaldırılması için kurallar olgunlaşmıştır. ABD ile yapılan görüşmelerde, DEAŞ bahsi açıldığında, Washington’un “DEAŞ’la çaba partnerlerle yapılır” sözünü kullandığı,
Ankara’nın buna karşı çıkarak “DEAŞ’la uğraş legal partnerlerle yapılır” dediği biliniyor. Ankara ve Washington’un “meşru partner” vurgusunda anlaştığı söyleniyor.
Terör örgütü PKK/SDG legal olmadığına nazaran, bu tabloda yeri kalmamıştır. Terör örgütü silah mı bırakacak, yoksa zorla mı bıraktırılacak, onu konuşuyoruz.
