Yetkililer, bu objenin “muhtemelen bir roketin ayrılma etabından kalma” olabileceğini belirtti. Objenin hangi ülkeye ya da kuruluşa ilişkin olduğunu tespit etmek için enkaz kesimlerinin inceleneceği tabir edildi.
Kenya Uzay Ajansı’ndan Binbaşı Alois Were, “Nesnenin sahibi belirlendiğinde, memleketler arası hukukun sunduğu yasal sistemler kullanılarak sorumlular hesap vermeye çağrılacak” dedi.
Uzay enkazlarının büyük bir kısmı atmosfere giriş sırasında yanarak yok oluyor ya da okyanus üzere ıssız bölgelere düşüyor. Lakin bu her vakit mümkün olmuyor.
Örneğin, Mayıs 2024’te SpaceX’e ilişkin bir enkaz kesimi, Kuzey Karolina’daki bir dağ tesisi yakınlarında bir yürüyüş parkuruna düşmüştü. Uzmanlar, bu çeşit olayların önemli riskler taşıdığına dikkat çekiyor.
Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi’nden Jonathan McDowell, “Eğer o enkaz bir kişinin üzerine düşseydi, muhakkak ölümcül olurdu,” diyerek bu tehlikenin altını çizdi.
Şu ana kadar uzay enkazları nedeniyle mevt gerçekleşmedi, fakat 2023 yılının Mart ayında, Milletlerarası Uzay İstasyonu’ndan düşen iki kilogramlık bir enkaz Florida’da bir ailenin konutunun çatısını delmişti.
1950’lerden bu yana uzaya gönderilen roketlerin ve uyduların sayısı süratle artıyor. ABD Milletlerarası Ticaret Komisyonu’na nazaran, 2008-2017 yılları ortasında yılda ortalama 82 fırlatma gerçekleşirken, bu sayı 2018-2022 devrinde 130’a çıktı. 2024 yılında ise 250 fırlatma ile yeni bir rekor kırıldı.
Uzayda milyonlarca küçük enkaz, Dünya’nın yörüngesinde mermi suratında hareket ediyor ve bu durum hem yeryüzünde hem de uzayda önemli tehlikeler yaratıyor.
Aralık ayında yapılan Amerikan Jeofizik Birliği toplantısında konuşan fizikçi Thomas Berger, bu tıp enkazların “durdurulamaz bir zincirleme çarpışmaya yol açarak uzayın büsbütün kullanılamaz hale gelmesine neden olabileceği” ikazında bulundu.
Bu olay, uzayın giderek artan kirliliği ve uzay faaliyetlerinin kontrol altına alınması gerekliliğini bir kere daha gözler önüne serdi.
