Büyük İslam âlimi İbn Arabi, devlet idaresini tanım ederken şöyle der: “Başkent kalbe misal; kalp, kanı en kılcal damarlara kadar iletecek ve sağlıklı bir halde geri alacak. Kan, kalbin etrafında birikirse evvel kendisini, sonra vücudu çürütür”
İbn Arabi’nin bu kelamı, siyasetin sıkıntılarını ve tahlil yollarını içinde barındırıyor.
2019 lokal seçimlerinden sonra Kriter mecmuasına verdiğim geniş mülakatta Prof. Dr. Yusuf Özkır değişik bir tespitte bulunmuştu. “Genelde gazeteciler ve yorumcular muhalefet partilerini eleştiriyor; lakin siz birebir vakitte dönüp AK Parti’ye de tekliflerde bulunuyorsunuz. Bu, çok da alışılmış bir tavır değil,” demişti. Köşe yazılarımı takip edenler bunu çok rahatlıkla görebilir.
Nitekim bu dava, yalnızca bir partiden ibaret değil; daha uzun ömürlü ve daha güçlü olması için kendimce çabalıyorum. Lakin sıkıntılı alanlarla ilgili herkes sureti haktan görünüp sustuğunda, bu alanlar nasıl güzelleştirilsin?
Türkiye’nin gelecek vadeden bir partisi var ve dünya çapında siyasal tesir üreten Sayın Erdoğan gibi bir önderi bulunuyor. Muhalefetin dağınık yapısı göz önüne alındığında, AK Parti’nin güçlü bir halde geleceğe dönük vizyon geliştirmesi, ülke çıkarları açısından bir mecburilik üzere görünüyor.
Bu ülkenin siyasi tarihini bilmeyen ve AK Parti’ye yalnızca iktidar saikiyle ilgi duyanlar, AK Parti ihtilallerinin ne manaya geldiğini anlamakta zorlanabilir. Oysa AK Parti ihtilallerinin ardında, bu mazlum milletin yüzyıllık uğraşı yatıyor.
AK Parti’nin demokratik ve kalkınma ihtilallerinin karşısında sadece tek parti zihniyeti yok; adım adım tam bağımsızlık yolunda güçlenen Türkiye’yi, eski Türkiye’ye döndürüp denetim altına almak isteyen emperyalist Batılı devletler de var.
Bu bağlamda, AK Parti’nin geleceğe gerçek atacağı adımlar, tıpkı vakitte tam bağımsızlık sürecinin ve dış siyasette ortaya çıkan güçlü Türkiye duruşunun kalıcılığı açısından hayati değer taşıyor.
Türk halkı, çeyrek asırdır Sayın Cumhurbaşkanımızın şahsi idaresinden mutlu olduğu için onu baş tacı ediyor. Büyük kongrede siyasete katacağı yeni ruh ve bürokraside eskiye dönüş hevesini engelleyecek adımlar, Cumhurbaşkanımızın sağduyulu yönetimine parti ve bürokrasiyi daha fazla yaklaştıracaktır.
AK Parti’ye oy verebilir seçmen kitlesi %40’lara düştü. Bu oranın %50’lerde olması gerekir ki, parti oyları %40-45 bandına yükselsin. 15 Temmuz hain darbe teşebbüsü sonrasında, AK Parti’nin oy potansiyeli %55’lere kadar çıkmıştı.
Parti yaşının ilerlemesiyle birlikte, AK Parti içinde bir yaşlanma sorunu ortaya çıktı. Değişik bir şekilde, Cumhuriyet Halk Partisi son on yılda gençleşen bir profile sahip olmaya başladı. Evvelki yıllarda CHP, yaşlı bir parti olarak anılırdı. Parti yöneticileri açısından AK Parti, Türkiye’nin en genç partisi olmaya devam etse de, bu durum tahminen yeni telaffuz ve siyasetle aşılabilir.
AK Parti, bugüne kadar toplumsal değişim talebini muhalefetten evvel yakaladı ve vakit zaman siyasette daha fazla aktör değiştirerek değişim gereksinimini kendi eliyle yönetti. Lakin partinin çeyrek asırlık ömrü, birçok aktör açısından toplumda bir yorgunluk oluşturdu. Türkiye’deki deterjan markalarından biri, her yıl “yeni” ibaresiyle bir kampanya düzenler ve bu yeniliği daima yönetir. Emsal formda, AK Parti’nin de bir “Yeni AK Parti” imajı oluşturmaya ihtiyacı var.
AK Parti, ihtilal niteliğinde işler yaptı; bunları saymaya kalksak haftalar sürer. Lakin toplumun sosyolojisi ve talepleri değişti. Tıpkı 2002’de olduğu üzere, bugünün sosyolojisinin yeni talepleri yanlışsız okunmalı ve siyasetler bu taleplere nazaran tekrar şekillendirilmelidir.
Liderin gücü, vizyonu ve icraatları çok değerlidir. Anadolu insanı, başkanın vizyonuna bakarken, yanındaki siyasetçi ve bürokratların kalitesine de dikkat ediyor.
Bu milletin CHP’den bir beklentisi yok; AK Parti’yi desteklemeyi ve işleri ona havale etmeyi seviyor. Lakin bunaldığında dönüp muhalefete bakıyor.
Büyük kongrede atılacak adımlar, AK Parti’nin geleceğini şekillendirecek mi? Kılcal damarlara kan yürütecek mi? İşte asıl problem bu.
