Konferans ve derslerimizdeki en ilgi alımlı başlıklardan biri hiç elbet “Kendi krizini yaratma” bahsidir… Son günlerde tipik örneklerinden birini yaşadık…
Asrın felaketi 6 Şubat sarsıntılarının yıl dönümünde, gün uzunluğu anma aktiflikleri düzenlendi… Cumhurbaşkanı, Bakanlar, kurumların üst seviye yöneticileri bölgedeydiler…
Belli ki, yaptıkları değerli yardımın altını espriyle karışık çizmek istemişti Sayın Genel Müdür… Oysa mikrofonlar açıktı… Ve herkes her şeyi duydu…
Cumhurbaşkanı Erdoğan, tam da kendisinden beklendiği üzere, karşılığını vermekte hiç gecikmedi: “Koskoca devlet bankası, bırak sen-ben verdim deme, devlet verdi…” Cumhurbaşkanı, akabinde salona yöneldi ve şöyle devam etti: “Bazen devlet kurumları hava atıyorlar da; [onlara] diyorum ki, millet verdi, devlet verdi. Sizler de aracı oldunuz.”
Ama hangi mavi?…
ABD bayrağının laciverti değil, İsrail bayrağındaki yıldızın mavisi… Turkuaza yakın, uçuk mavi…
Yani ne diyorlar: “Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için!..”
Atalarımız ne hoş söylemiş: “Ölme eşeğim, ölme!..”
Sağlık, pek çok ülkede olduğu üzere, mevzuat gereği irtibatı çok kısıtlı yapılabilen alanlardan biri ve hastanelerin ellerinde ‘kullanabilecekleri’ pek bir şey yok denebilir…
Bu stantta bizim de kimileriyle tanışma fırsatı bulduğumuz su altı fotoğrafçısı doktorların yapıtlarına de yer verildiyse, bir taşla birkaç kuş vurmaları mümkün olmuştur… Yalnızca stant için Bahçelievler’e gidilir mi bilmem; lakin oraya yolum düşerse kesinlikle uğramayı düşünüyorum…
