Terör örgütü PKK/YPG’nin bir uçurumun tabanına yanlışsız süratle yuvarlandığı tarafındaki değerlendirmeler geniş yelpazede tekrarlanıyor…
Bunlar Türkiye’nin terörle çabadaki kararlığını göstermek ismine vakit zaman yapılan açıklamalardan değil. Niteliğini farklı kılan, Suriye’deki değişim…
Colani’nin söylemi de benzeridir. Suriye’de ordu dışında rastgele bir yapının elinde silah bulunduramayacağına yaslanan görüşleri ile Suriye’nin birliğine yapılan vurgudan çıkan budur…
Peki, bu fonksiyonel ve/veya gerçekçi midir?
***
Ankara muhakkak ki bu mazereti amaç alıyor; yeni Şam idaresinin buradaki sorumluluğu almaya adaylığı, Türkiye’nin de gerekirse takviye vereceği ABD’ye duyurulmuş oluyor…
Gelgelelim düşündürücü noktalardan birisi, terör örgütünün varlık sebebinin gerçekte gardiyanlık olup-olmadığıdır; Irak-Suriye çizgisinde terör koridoru ve bir oldubitti devleti inşası maksadının on yıllardır sürdürüldüğü ve desteklendiği bir anda yok sayılabilir mi?..
Üzerine, İsrail’in güvenliği problemi ile Ankara-Tel Aviv ilgilerinin neredeyse nefret boyutuna gelmiş olması, bu ülke basın-yayın organlarından, siyasilerinden ve ABD’deki uzantılarından terör örgütünün yaşatılması gerektiğine ait hırçın çıkışlar da devam ediyor…
O halde?
***
Son 10 yıl içinde bu köşede sıkça okuduğunuz cümlelerden biri, “çok kutuplu dünya ve ortalarındaki rekabetin Türkiye’ye bir seri fırsat ve risk sunduğu”ydu. Sonra birçok yazar-çizer, yorumcu bu fikri devam ettirdi, hatta genişletti…
***
Şu an tek sabit kalan mevcut ABD idaresinin terör örgütüne bakışı ve sahiplenişi…
ABD Başkanı Ulusal Güvenlik Danışmanı Jake Sullivan; “Esad gider-gitmez DAEŞ çabucak fırsatı kıymetlendirme, daha çok alana yayılma adımları attı. DAEŞ’e karşı askeri yeteneğin (PKK/YPG) korunması lazım. ABD’nin, DAEŞ’le uğraşta en âlâ ve en yakın ortaklarının yanında durması gereklidir. Onların yanında durmalı ve emniyette olmalarını sağlamalıyız. Lider Biden da bunu yapmayı amaçlıyor”…
Tabii günleri sayılı bir Biden…
Peki, ‘seçilmiş Başkan’ Trump’ın ulusal güvenlik danışmanlığına aday gösterilen Mike Waltz ne söylüyor; “Trump’ın ABD başkanı olduğu dönemdeki Ortadoğu siyasetleri doğruydu. O’nun kararlı siyaseti bizi Ortadoğu savaşlarına sürüklememekti. Amerikan askerlerinin Suriye’de rastgele formda bulunmasına ihtiyacımız yok”…
Bu yüzden, önce yazdığımız üzere; bir, Trump periyodunda Türk-İsrail bağlantılarının dinamiğini daha boyutlu tartışmak, yeni Suriye ve Türkiye’nin bu ülkedeki nüfuzunun Körfez ülkelerindeki dostlarımızı nasıl etkileyebileceğine hassas olmamız gerekiyor. Yoksa Colani’nin ismini yahut kravatını değiştirmesi değil bahis. Onlar hal kaideler ve asılla ilgisi sınırlı…
***
Son olarak; ABD heyetinin Şam ziyaretinin içeriğini de merak etmeliyiz. (Biden idaresinin mayınlı bir mirası Trump’a bırakma ihtimali de var ve böylesi tuzaklar bizi de tesirler.)
ABD-Colani görüşmesinde, “ne olacak PKK/YPG/SDG’nin hali” sorusunun tartışılmamış, en azından ‘yoklanmamış’ olması mümkün mü? Şam liderliğinin de bu soruya beklenen cevabı vermiş olduğu, “Suriye’de ordu dışında kimse silahlı güç bulunduramaz, ülkenin birliği için de bu kaide kesindir” dediği temenni edilebilir. Görüşme biter-bitmez Colani için konulan 10 milyon dolarlık mükafatın de kaldırıldığını anımsatalım…
Hemen sonraki gün Sayın Fidan’ın yaptığı Şam ziyareti ve PKK/YPG’ye yönelik altı kalın kalın çizilmiş tabirler de bu zamanlamaya eşlik etti…
Aynı yere geliyoruz; Suriye’de terör örgütünün sonuna ait tek düğüm, Trump idaresinin pratikteki adımının ne olacağıdır. Lakin “son” düğümdür…
