Suriye’de 61 yıllık kan dökücü, cani ve karanlık rejimin halk eliyle devrilmesinden sonra kurulan yeni devletin yol haritası yavaş yavaş ortaya çıkıyor. Tabi aslında kendi doğal temposunda ve seyrinde.
Bizde yahut Avrupa’dan kimileri daha birinci günden ülkenin nasıl bir karanlıktan, nasıl bir cehennemden çıkmış olduğuna bakmaksızın kendi pembe dünyalarından akıllar vermeye başladı bile. Ahmet el-Şara’nın hür ve dürüst seçimler için doğal olarak en az üç-dört yılı işaret etmesi üzerine neredeyse katil Esed’in ruhundan medet isteyeceklerdi. Ne bekliyor olabilirlerdi ki? Çabucak yarın seçim yapılmasını mı? Hangi halkla, hangi nüfus envanteriyle, hangi sistemle? Verdikleri yansılarla ne dediklerinin farkındalar mı? Laf-u güzaf tabi.
“Komite Suriyeliler ortasındaki bağlantısı yönetir ve geliştirir.
Tartışmaları, konsey çalışmalarını ve fikir alışverişini kolaylaştırır.
Çoğunluk görüşlerine dayanarak tartışmaları yapılandırır, tahlil eder ve özetler.
Konuları dikte etmez, sistemli ve verimli bir diyalog ortamı sağlar.
Toplantıları açıktır; bâtın gündem yahut kapalı oturumlar bulunmaz.
Tüm hazırlık çalışmaları, ziyaretler ve teşebbüsler şeffaf olup kamuoyunun tartışmasına açıktır.”
Komitenin birinci toplantısı için seçtiği yer çok kıymetli. Suriye ihtilalinin beşiği fonksiyonunu yerine getirmiş olan İdlib kentinde yapılmış olan birinci oturumunda bilhassa yerinden edilen vatandaşlar, tekrar inşa süreci ve konutlarına dönüş konusu öncelikli olarak gündeme getirildi ki bu bahis, bilhassa merkezi ve güney İdlib, doğu Halep, Humus, Doğu Guta, Deraaya ve Cobar üzere ağır yıkıma uğrayan bölgeler için hayati ehemmiyet taşıyor. Binlerce kişi hâlâ temel gereksinimlerden mahrum biçimde çadırlarda hayat çabası veriyor, bu da geri dönüş sürecini en büyük kaygı kaynağı haline getiriyor.
Bu ortada komite memleketler arası kuruluşlara da tenkitler yöneltti. BM de dahil olmak üzere memleketler arası kuruluşların Suriye’de gerçek bir ilerleme sağlayamadığı ve yapılan teşebbüslerin sadece telaffuzlardan, sonuçsuz toplantılardan ve etkisiz güç şovlarından ibaret kaldığına vurgu yapıldı. Bu süreçten dersler çıkarılabilir, lakin bu kuruluşlara güvenmek gerçekçi değil. Sonuçta Suriye Ulusal Konferansının şeffaflık unsurlarına bağlı kaldığı ve milletlerarası aktörlerle bağlantıya rastgele bir kısıtlama getirmediği ve getirmeyeceğine de değinildi.