Terörsüz Türkiye perspektifine yönelik davetin akabinde ortaya çıkan tartışmaların iki açıdan sıkıntılı olduğu görülmektedir. Birincisi, sürecin ne olduğunun anlaşılmaması. Terörsüz Türkiye deklarasyonu süreci, doğrudan örgüt lideri aracılığıyla yapılacak çağrı sonrası terör örgütünün kendisini tasfiye etmesi beklentisidir. Bu beklentinin gerçekleşmesi, örgütün vesayetindeki siyaset alanını demokratikleştirerek genişletecek ve örgütün şartsız biçimde silahları bırakmasını sağlayacaktır. Bu noktada, çeşitli çalıştaylar seviyesinde gündem edilen ve süreci bir kimlik sıkıntısına indirgeyerek gündemi farklı bir tabana çeken tartışmalar, kendi mecrasında ilerleyen bu sürecin ne olduğunun anlaşılmadığını göstermektedir.
Bir başka sorun ise, çoklu tartışmalar yaparak kronolojinin tekrar hatırlatılması ve birtakım alanlarda kat edilen uzaklıkların yok sayılarak sürecin yüz yıl öncesinden başlatılmasıdır. Şayet bu alanda elde edilen kazanımlar paranteze alınır ve süreç salt kimlik ve lisan tartışmasına indirgenirse, sürece muhalefet eden aktörlerin çekinceleri de artırılmış olur. Bu nedenle, geniş bir mutabakat tabanında çözülmesi murat edilen bu bahiste, ihtilafları artıracak tartışmalardan kaçınılması elzemdir. Aksi takdirde, bir yandan Kürtlerin rastgele bir şey almadan bu sürece katılmalarının manalı olmadığı noktasındaki tahrikler öbür yandan da geniş toplumsal kısımların hassasiyetlerini aşındıracak bir tartışma ortamı süreci değişik bir yere götürecektir.
Terörsüz Türkiye gayesinin akabinde, her alanda olduğu üzere Türkiye’nin demokratikleşmesi tartışmaları devam etmeli ve çoğulcu bir taban mümkün hale getirilmelidir. Jeopolitikten kaynaklı risk alanlarını asgariye indirmek ve global siyasette çok güç kullanımı üzerinden oluşabilecek çatışmaları sağlıklı biçimde yönetebilmek, fakat kronik problemlerimizi çözebilmemizle mümkündür. Bu alanlarda on yıllara sair parantezleri açılmayacak halde kapatmak, Türkiye’nin hem bölgesel hem de global denklemdeki tesir alanını tahkim edecektir. Aksi durumda, Türkiye’nin hem ekonomik hem de dış politik hareketleri kısır bir döngüde cereyan edecek ve güç gereksiz yerlere harcanacaktır.
