İki ABD senatörü, Türkiye SDG ile ateşkes yapmazsa, yaptırım tasarısı sunacaklarını X üzerinden duyurdular.
SDG dedikleri YPG yani PKK.
Yıllardır destekledikleri terör örgütleri.
Senatörlerin dedikleri şu:
“Türkiye bu koşulları derhal kabul etmezse 2019’da ortaklaşa sunduğumuz tasarıya benzeri iki partili yaptırım yasasını bu hafta sunmayı planlıyoruz.”
*
Her şeyden evvel bilmeleri gereken hususu belirtelim.
Türkiye ile ilgili bir cümle kurarken, içinde ‘derhal’ sözü geçtiği anda o söz haddini aşmış demektir, küstahlığa girer.
Söyleyen kişinin, ağzını burnunu üçer kez yıkaması gerekir.
İçinde ‘derhal’ sözü geçen kelam, velev ki binilen otobüsün kalkmasına dair olsun.
İkinci olarak bilmeleri gereken şudur: Türkiye’yi neyle tehdit ederlerse etsinler, bu saatten sonra sökmez. Vız gelir, nasıl gideceğini cümle âlem bilir.
*
“Vurmayın” demek istiyorlar açıkça. Yaptırım maptırım öykü. Biz ne tehditler gördük. Alkış da duyduk, ıslık da. İhaneti de gördük, takviyesi de. Kayıplarımızın üstüne bir bardak soğuk su içtiğimiz de oldu bizim.
Yaptırımın âlâsını yaşadık. Daha ne gelecek?
Bedelini ödediğimiz F35’leri mi vermeyeceksiniz?
CAATSA kapsamına dâhil edip bizi ‘hasımlar’ ortasına mı alacaksınız?
Terör örgütlerine tırlar dolusu silah mı göndereceksiniz?
Ekonomik akına mı geçeceksiniz?
Darbe yaptırmaya mı kalkacaksınız?
İşgal planıyla atak mı başlata-caksınız, nedir?
Bunların hepsini yaşadık zati. Yaşıyoruz, içindeyiz.
*
Terörist örgütün zirvesindeki Abdi’yle telefonda görüşmüşler de çok ağlamış, “Kurtarın bizi, Türkiye’ye baskı yapın” demiş.
Geç bunları bir kalem.
Zamanında söylemiştik. Bugün beslediğiniz terör örgütleri ileride başınıza bela olacak demiştik. Ne dinlediniz ne anladınız.
Şimdi kucağında gayrimeşru bebekle kalmış üzere deva arıyorsunuz. Cami avlusuna da bırakamazsınız.
Alın götürün, manastırda besleyin.
Bu sıra Ankara trafiği kalabalık. Gelen gidenin hesabını tutmak zorlaştı.
Avrupa da dört koldan Türkiye’ye ricacı olma derdinde.
Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula Von Der Leyen de görüşmek istedi.
Ücra dağ köylerinde türkü derleyen de gelse, Türkiye terör örgütünü bitirme kararından vazgeçmeyecek.
Türkiye’ye baskı yapmak isteyenlerin hepsi geldikleri üzere gidecekler.
Suriye’de kentlerin altında birbiri arkasına tüneller bulunuyor. Teröristlerin kullanması için açılan uzun tüneller pek sağlam inşa edilmiş.
Fransa’nın Lafarj firması güzel çalışmış. Hem beton vermiş, hem mühendislik hizmeti.
Teröristler o tünelleri kullanamadan terk ettiler ve kaçıp gittiler. Tercihen değil, MFÖ’nün deyişiyle “mecburen, mecburiyetten”.
Dolayısıyla gaye hasıl olmadı. Mösyölerin emeği heba oldu.
Şimdi soru şu: Yeni idare o tünelleri nasıl kıymetlendirecek?
Kapatmaktan kelam ediliyor ki bu gerçek olmaz. Her biri farklı halde kullanılabilir.
– Bir kısmı turizme açılabilir. Turistler gezer dolaşır, yorulunca da geniş yapılmış odalarda çay kahve içerler.
– Bir kentten başkasına, makûs hava kurallarından etkilenmeden gitmek isteyenler için tünellerde küçük metro yapılabilir.
– Patates soğan saklamak için depo olarak kullanılabilir. Biz teklif edelim de isteyen zeytin, isteyen portakal depolasın.
Suriyeliler gidiyor diye üzülen Ümit Özdağ öteki göçmenlere yönelebilir. Misal 93 harbinden itibaren (1878) Bulgaristan’dan Türkiye’ye gelenler, sonrasında Selanik’ten ve Kafkasya’dan gelenler ve başkaları.
Suriye’de idare değişti, bayrak değişti, paralar da değişecek. Yeni basılacak banknotların üstüne kimin resmi yer alacak?
Karar verdiklerinde veyahut görünce öğreneceğiz.
Esat’ın E’si bile olmayacak, orası kesin.
